niedziela, 13 października 2013

Osiągnięcia Starożytnej Mezopotamii

OSIĄGNIĘCIA I WYNALAZKI MIESZKAŃCÓW STAROŻYTNEJ MEZOPOTAMII :

Sumerowie – pismo

Jednym z największych osiągnięć cywilizacji Sumerów było wynalezienie pisma. Najstarszą formą było pismo obrazkowe – piktogramy, z których następnie powstał alfabet (ok. 700 znaków) – pismo klinowe. Najstarsze znane zabytki pisma klinowego pochodzą z końca IV tysiąclecia p.n.e..
W ich epoce powstały też pierwsze dzieła literackie - epopeje, np. słynny poemat o Gilgameszu.

Sumerowie – budownictwo

W dziedzinie budownictwa Sumerowie rozwinęli produkcję cegły. Początkowo wykorzystywano cegły świeże, następnie zaczęto je suszyć i wypalać. Jako pierwsi w swoich budowlach wprowadzili sklepienie łukowe.
Do najsłynniejszych budowli sumeryjskich należą m.in. zigguraty, sakralne wieże wchodzące w skład sanktuarium.

sobota, 12 października 2013

sztuka - starożytna Mezopotamia


Sztuka starożytnej Mezopotamii
Sztuka i architektura Sumeryjska
Sztuka Akadyjska
Sztuka Asyryjska
Państwo Nowobabilońskie


Sztuka i architektura Sumeryjska

Każde miasto sumeryjskie miało swojego patrona, który opiekował się jego mieszkańcami (podobnie jak w star. Grecji). W zamian za opiekę ludzie budowali dla bóstwa świątynie, tzw. zigguraty – wysokie (żeby być jak najbliżej Boga), wznoszone z wypalanej cegły (nietrwały materiał dlatego zachowało się tylko kilka zigguratów)budowla tarasowa, schodkowa. Świątynia wznosiła się na samej górze Zigguratu, prowadziły do niej schody łączące również różne tarasy, w świątyni mógł przebywać tylko kapłan.

Sumerowie byli politeistami, Bóg opiekun miasta był jego przedstawicielem na ogólnym zgromadzeniu Bogów. Ludzie oddawali swojemu Bogu cześć, zamawiając jego posążek i stawiając go w świątyni. Posążki nie były traktowane jak wyobrażenie Boga ale jako Bóg, często przedstawiały zleceniodawcę, który dzięki temu mógł obcować z Bogiem. Figurki przedstawiające Sumerów nazywamy Figurkami Wotywnymi. Figurki te miały wypukłe oczy (od oglądania boskiej postaci)

Najważniejsze dzieła rzeźbiarskie

- figurki wotywne

- Głowa Bogini z Uruk (ok. 3500 a 3000)

- Lira z Ur – (przedstawia epos o Gilgameszu – pierwsza literacka historia o superbohaterze, Gilgamesz i jego jego towarzysz Enkidu walczą z Niebiańskim Bykiem – dlatego przedstawiony byk ma niebieskie rogi- którego zabijają. Pozostałe sceny (3) przedstawiają zwierzęta o antropomorficznych cechach serwujące człowiekowi jedzenie.



- Sztandar w Ur – drewniana, inkrustowana skrzynia, na której bokach przedstawiono militarne zwycięstwo Sumerów z roku ok 2600 p.n.e. Z jednej strony skrzyni artysta pokazuje bitwę a z drugiej pokój. Postać króla jest wyraźnie większa niż pozostałe, kompozycja trójpasowa- czytamy od dołu go góry
dolny pas – bitwa
środkowy – bitwa
górny – gromadzenie jeńców

druga strona – pokój
dolny pas – lud znoszący łupy wojenne
środkowy pas – parada zwycięzców
górny pas – uczta

Jest to przykład narracji wizualnej.

Sztuka Akadyjska

ok. 2334 r.p.n.e. Sargon Wielki (panowanie ok. 2334-2279 p.n.e.) semicki władca jednoczy Mezopotamię podbijając ją oraz północną Syrię i część Anatolii dzięki czemu stworzył pierwsze na świecie imperium.

Sztuka stała się w tym czasie narzędziem propagandowym. Sargon szanował religię sumeryjską ale przedkładał nad nią politykę, zastąpił język sumeryjski akadyjskim i doprowadził do zaniku kultury Sumerów.

Przykład sztuki propagandowej

- Głowa władcy akadyjskiego wykonana z brązu, znaleziona w Niniwie. Król przedstawiony jako świecki władca podobny do Boga.

Imperium Akadyjskie przetrwało przez ok. 200 lat do ok. 2112 r.p.n.e, , następnie w skutek licznych najazdów upadło i po 50 latach zjednoczyło się na nowo na ok. 100 lat po czym zniknęło raz na zawsze. Był to czas licznych wojen, sztuka nie miała większego znaczenia i nie była wybitna.

w 1792 r.p.n.e. pojawia się Babilon, polityczna i kulturowa stolica za czasów panowania Hammurabiego. Następuje odrodzenie religii sumeryjskiej (władca przedkładał religie nad politykę) Hammurabi stworzył pierwszy kodeks boskich praw znany jako kodeks Hammurabiego – spisany pismem klinowym, zapobiegał wydawaniu subiektywnych wyroków.

1596 r.pn.e. Hetyci podbijają Babilon

Rozwój plemion asyryjskich i powstanie ok. roku 1363 p.n.e. Imperium Asyryjskiego spowodowało wyparcie Hetytów z terenu Mezopotamii

Sztuka Asyryjska

Sztuka Asyryjska przedstawiała, wysławiała głównie władców w celu odstraszenia lub zastraszenia wrogów.Jest to głównie sztuka wojenna i przedstawiająca polowania.

Każdy kolejny władca asyryjski budował większy pałac niż jego poprzednik, dzięki czemu pokazywał swoją potęgę (sztuka Macho )

ŹRÓDŁO :http://www.historyksztuki.pl/sztuka-starozynej-mezopotamii-i-egiptu/

osiągniecia wynalazki i rozwój nauki - starożytna Mezopotamia

NAUKA:
- podział roku na tygodnie, doby na 24 godz.
- wynalazek zegara słonecznego
- potęgowanie
- pierwiastkowanie
- system dziesiętny i sześćdziesiętny
- obserwowanie ciał niebieskich
- podział obwodu koła na 360 stopni
- mierzenie kątów
- umiejętność obliczania powierzchni i objętości
- operowanie bardzo dużymi cyframi
- rozwój prawa - Kodeks Hammurabiego

ARCHITEKTURA:
- sieci irygacyjna
- budowla dużych miast otoczonych murami

RZEMIOSŁO:
- cegła wypalana
- koło garncarskie , koło do wozu
- wytapianie brązu
- produkcja kolorowego szkła

LITERATURA:
- pismo klinowe ryclem na glinianych tabliczkach
 - eposy: Eliasz, Gilgamesz
Mezopotamia byla to cywilizacja , ktora rozwila sie bardzo szybko jej wynalazki i odkrycia przczynily sie do rozwoju nauki , ich zastosowanie zznalazlo miejsce w dzisiejszych czasach . Bez użycia nie ktorych wynalzków teraźniejszość byłaby trudniejsza np nie moglibysmy jeździć autem , ponieważ nie byloby koła

ŹRÓDŁO : http://www.sciaga.pl/tekst/77243-78-osiagniecia_starozytnych_cywilizacji

starożytna Meopotamia - architektura

 

W Mezopotamii na terenach między Eufratem i Tygrysem, niemal równolegle z państwem egipskim, rozwinęła się samodzielnie 3000 lat p.n.e., kultura asyryjsko-babilońska.

Świątynie ku czci bogów wznoszono z cegły na podstawach o rzucie prostokątnym. Mury zewnętrzne zdobiono płaskorzeźbami zwierząt m.in. byków, orłów, lwów i bogato inkrustowano. Bryłę budowli stawiano na platformie. Budowano obszerne pałace, które składały się z wielu pomieszczeń z osobnymi salami dla króla, dworu i haremu, których ściany bogato inkrustowano rysunkami postaci ludzi i zwierząt.

Rozwój i poziom architektury perskiej przedstawiają zachowane stosunkowo nieliczne ruiny grobowców i pałaców. Daje się zauważyć pewne powiązanie tej architektury z architekturą asyryjską, a nawet egipską.

Budowle monumentalne wznoszono z cegły suszonej, bądź też wypalanej, którą wiązano spoiwem asfaltowym. Stropy budowano płaskie bądź sklepione. W architekturze perskiej oprócz gliny stosowano miękki kamień wapienny występujący na tamtych terenach.

ŹRÓDŁO : http://naucratis.wordpress.com/2012/05/23/architektura-starozytnej-mezopotamii/

Ciekawostki - starozytnego Egiptu

1. Faraon nigdy nie pokazywał się publicznie z odkrytymi włosami. Nosił koronę (hedżet, deszeret lub pszent) albo nemes (charakterystycznie wiązaną chustę w pasy).
2. Władca starożytnego Egiptu, Pepi II, by uchronić się przed natrętnymi owadami zawsze otaczał się kilkoma nagimi niewolnikami, których ciała pokrywał miód zwabiający insekty w ich stronę.
3. Zarówno egipskie kobiety jak i mężczyźni stosowali makijaż. Pierwotnie służył on raczej jako ochrona przed silnym promieniowaniem słonecznym. Z czasem stał się elementem ozdobnym. Wierzono też w jego właściwości lecznicze. Oczy malowano na zielono lub czarno. Co interesujące, ciemny barwnik pozyskiwano z ołowiu.
4. W starożytnym Egipcie infekcje leczono przy użyciu spleśniałego chleba.
5. Egipskie dzieci chodziły nago (głównie ze względu na temperaturę powietrza) do czasu, kiedy stawały się nastolatkami.
6. Bogaci Egipcjanie nosili peruki, podczas gdy ci z niższych klas rozpuszczali włosy bądź zaplatali je w warkocz. Chłopców do dwunastego roku życia golono na łyso (pozostawiając tylko jeden pukiel włosów), co miało zapobiegać szerzeniu się wesz i pcheł.
7. Nie wiadomo dokładnie, kto zniszczył nos Wielkiego Sfinksa w Gizie. Istnieją szkice z 1737 roku (a więc 60 lat przed przybyciem Napoleona), na których rzeźba pozbawiona jest tego elementu. Wiadomo, że w 1378 roku suficki szejk Sajim al-Dahra dopuścił się aktu wandalizmu na zabytku. Czy to jednak on zniszczył oczy i nos Sfinksa?

8. Egipcjanie wierzyli, że Ziemia ma kształt płaskiego koła, a Nil przepływa przez środek jej powierzchni.
9. Egipscy żołnierze pełnili funkcję wewnętrznej policji. Zbierali też podatki dla faraona.
10. W każdej egipskiej świątyni to faraon był arcykapłanem, na ogół jednak w jego imieniu tę funkcję pełnił najwyższy kapłan.
11. Pierwsza piramida – piramida schodkowa Dżosera - powstała około 2650 r. p. n. e. Była otoczona potężnym murem.
12. Kobiety w starożytnym Egipcie dysponowały prawnym i ekonomicznym statusem równym mężczyznom. Niestety nie tyczyło się to przywilejów społecznych.
13. Większość robotników pracujących przy budowie piramid to Egipcjanie. Niektóre inskrypcje wskazują nawet, że przynajmniej część z nich była dumna z wykonywanej pracy i lojalna wobec faraona.

wynalazki i odkrycia oraz rozwój nauki- starożytny Egipt

- wynalazek pisma obrazkowego, tzw. hieroglifów („świętych znaków”), które nawet po uproszczeniu zawierało kilkanaście tysięcy znaków. Znajomość pisma ułatwiła dostęp do wiedzy, którą w starożytnym Egipcie bardzo ceniono.Dzięki papirusom wiemy, że w państwie faraonów rozwijały się: medycyna, ziołolecznictwo, chirurgia, matematyka, geometria i astronomia;

W efekcie rozwoju astronomii kapłanie egipscy posiadali głęboką wiedzę i umiejętności astronomiczne np.:
- znali kalendarz słoneczny, oparty na cyklu obiegu Ziemi wokół Słońca,
- określili długość roku na 365 dni i podzielili rok na trzy części, w zależności od wylewy Nilu. Rok na - 12 miesięcy po 30 dni i na końcu roku zostawało im 5 dni,
- ustalili podziału nocy i dnia na 12 godzin (stąd pochodzi określenie doby na 24 godziny),
- potrafili obliczyć terminy zaćmienia Słońca i Księżyca,
- obserwowali niektóre planety i gwiazdy np. Syriusza.

W medycynie dokonywano następujących osiągnięć:
-  mumifikowano zwłoki,
- przeprowadzano niezwykle trudne operacje np.: oczu i mózgu, z zastosowaniem środków          znieczulających,
- dokonywano trepanacji czaszki,
- przypalano torbiele,
- znano budowę serca i jego funkcje biologiczne,
- w dentystyce stosowali protezy,
- doskonała znajomość anatomii człowieka,
- wydzielono specjalizacje medyczne w zależności od choroby,
- wytwarzali proste narzędzia chirurgiczne,
- przy świątyniach powstawały pierwsze szkoły medyczne.

W dziedzinie matematyki i geometrii Egipcjanie posiadali następujące umiejętności:
- obliczania pola powierzchni figur,
- odkryli „złoty środek” trójkąta,
- stosowali system dziesiętny, w którym najwyższą jednostką był jeden milion,
- znali zastosowanie symboli do określenia kolejności potęg,
- w celu obliczenia poziomu wód podczas wylewu Nilu stosowali nilomierze,

Rozwinęła się kosmetologia:
 - Egipcjanie znali zastosowanie środków takich jak np.: henna, ochra, liczne preparaty na bazie mleka,    miodu lub oliwy,
- znali bakteriobójcze i grzybobójcze działanie roślin i w celach leczniczych stosowali uzdrawiające kąpiele.     
ŹRÓDŁO :  http://historia.na6.pl/rozwoj_nauki_w_starozytnym_egipcie

sztuka - starozytny egipt





MALARSTWO :

Od samego początku malarstwo pełniło zarówno funkcje pomocnicze jak i stanowiło sztukę samą w sobie – malowano posągi, reliefy, kolumny oraz sceny na ścianach budowli świątynnych, a także wnętrza domów, lecz te przeważnie dekorowane były skromniej. Powierzchnię, na której miał powstać malunek, pokrywano cienką warstwą wygładzonej zaprawy wapiennej, na którą następnie czerwoną linią nanoszony był szkic przedstawianej sceny. Kontury zaznaczano mocną, czarną linią, a powstałe pola wypełniano kolorem.

Artyści egipscy malowali farbami mineralnymi – stosowano następujące kolory: czerń z węgla drzewnego, biel z wapna, żółć i czerwień .  Do malowania używano pędzelków z rozgniecionej trzciny, do wypełniania większych powierzchni służyły pędzelki zrobione z połączonych trzcin, traw i włókien liści palmowych

RZEŹBA :

Rzeźba egipska przedstawiałagłównie wizerunki bogów i faraonów. Władcy pokazywani byli jako osoby młode, przeważnie idące lub siedzące na tronie z rękoma ułożonymi na kolanach, z głową na wprost i z jedną nogą wysuniętą do przodu oraz zwykle w koronie lub nemesie.

Były to postacie o najwyższym wzroście. Prezentowane obok żona czy córka to osoby znacznie niższe niż wymagałoby pokazanie naturalnej różnicy. Urzędnicy przedstawiani bylibardziej swobodnie, w scenach stanowiących wizytówkę wykonywanego przez nich zawodu, a lud zawsze w ruchu, przy pracy. Bogów z kolei przedstawiano często pod postaciami zwierząt, jak np. boginię Bastet pod postaci czarnej kotki.

Starano się aby twarz nie wyrażała żadnych uczuć. To wrażenie obojętności osiągano poprzez skierowanie wzroku w przestrzeń, po linii biegnącej prostopadle do płaszczyzny ramion. Najważniejszy wyjątek od sztywnych zasad geometrii stanowią postaci z głowami wzniesionymi ku górze, być może w stronę słońca, lub opuszczonymi w dół, jak w przypadku pisarzy spoglądających na zwój papirusu umieszczony na ich kolanach. W rzeźbie portretowej obecny był tzw. kierunek pesymistyczny, ukazujący władcę o smutnym, zadumanym obliczu, na którym jego wiek też znajduje swoje odbicie. Z okresy Starego Państwa pochodzi także pierwsza monumentalna rzeźba Egiptu – Sfinks.

PŁASKORZEŹBA :

Co prawda Egipcjanie potrafili przedstawić postać człowieka w dowolnym oglądzie, ale odstępstwa od obowiązującej zasady czyniono tylko wyjątkowo, w odniesieniu do obcokrajowców lub ludzi niższego stanu.

Także siatka konstrukcyjna w przypadku płaskorzeźby opierała się na 18 rzędach kwadratów, od podłoża do linii włosów (ilość jednostek wykorzystanych powyżej uzależniona była od nakrycia głowy). Linie i siatki używane do przygotowywania szkiców były zgodne z egipskim systemem miar długości, co umożliwiało w przyszłości powiększanie reliefów. Tak samo jak w malarstwie, władców przedstawiano jako ludzi pięknych i młodych, większych od swoich poddanych, a zwykłych ludzi już w sposób bardziej naturalny.

Oprócz tego na reliefach częste były zwierzęta i rośliny, sceny batalistyczne i rodzajowe. W jednym z grobowców z okresu Średniego Państwa komora grobowa wykonana była z bloków granitowych, a ozdobiona pięnymi reliefami. Zachowane fragmenty płaskorzeźb pokazują sceny polowań na zwierzęta pustynne i ptactwo, łowienie ryb, wojny oraz obrzędy kultowe. W czasach Nowego Państwa, kiedy to powszechnie rozpoczęto budowy monumentalnych świątyń i grobowców, reliefy pokrywały znajdujące się po bokach wejścia na teren świątyń wielkie pylomy. Opowiadały one o czynach faraonów zwyciężających wroga i oddających cześć bogom.

ŹRÓDŁÓ :
http://nefretete-nefertiti.blog.onet.pl/2010/04/26/malarstwo-rzezba-i-plaskorzezba-w-starozytnym-egipcie/


 

architektura- starożytny Egipt

budowa piramidy Cheopsa 



Kult bogów i faraonów, przyciągał starożytnych Egipcjan do budowania ogromnych, świątyń posągów czy piramid. A pragnienie nieśmiertelności, oraz związane z tym rytuały zapoczątkowały budowę grobowców. Architektura, Egipcjan była bardzo rozwinięta, i zapoczątkowała wiele prac w innych kontynentach. Egipcjanie, pracę nad niektórymi z piramid poświęcali nawet kilkadziesiąt lat.
Pierwszą formą architektury Egipcjan były mastaby. Wyglądały podobnie do kopców o ukośnych ścianach. Pod którymi w głębi ziemi składano zwłoki faraonów lub wysoko postawionych Egipcjan (np. urzędników lub kapłanów) Takie oto grobowce, z roku na rok były coraz bardziej rozbudowywane, aż w końcu przybrały kształt i wielkość okazałych piramid, jakie do dziś możemy podziwiać w Egipcie. Wznoszono, je jeszcze za życia faraonów ponieważ ich budowa, jak już wcześniej zostało wspomniane trwała dosyć długo. Do ich budowy, wykorzystywano wielkie ilości kamienia, który transportowano poprzez Nil z miejsc oddalonych nawet do 900 km. Przy budowie, któregoś z eksponatów pracowały tysiące ludzi. Gdy takowi odmawiali pracy (czy nie byli posłuszni faraonowi) zostawali oddani w niewolę.
Wewnątrz, piramid tworzone były labirynty (system błędnych korytarzy prowadzących, do wskazanego miejsca) W późniejszym okresie, nie budowano już piramid, których budowa zajmowała by takiego nakładu materiałów czy czasu. Obecnie wewnątrz najnowszych piramid, można ujrzeć liczne sale i malowidła zapierające dech w piersiach na jej ścianach. Najwięcej takich miejsc znajduje się w Dolinie Królów. Obok grobowców, Egipcjanie budowali imponujące świątynie lub posągi. Najważniejszym z nich jest posąg Sfinksa- posąg który tułów ma lwa a twarz człowieka. Parę lat temu, Sfinksowi odpadł nos i niestety jeszcze do tej pory nie został odbudowany. Budowle świeckie, oraz domostwa zwykłych Egipcjan były budowane z o wiele tańszego i gorszego tworzywa.


ŹRÓDŁO : http://zadane.pl/wypracowanie/%20Architektura-%20Starożytnego%20-%20Egiptu-765
               

piątek, 11 października 2013

osiągnięcia starożytnego egiptu








Wstęp
Starożytny Egipt jako państwo powstał się w ciągu zaledwie kilkaset lat. Wyewoluował znacznie szybciej niż dotychczas przypuszczano. Egipt pojawił się na światowsj scenie przed pięcioma tysiącami lat. Było to pierwsze państwo ze ściśle określonymi granicami, zorganizowanym kultem religijnym, scentralizowaną administracją i rozwiniętym rolnictwem. Państwo, które przetrwało tysiąclecia.

Dotychczas naukowcy sądzili, że Egipt ewoluował powoli ze wspólnot pasterskich. Tymczasem nowa technika badawcza opracowana przez fizyka Mike'e Dee z Uniwersytetu w Oksfordzie sugeruje, iż ewolucja ta dokonała się bardzo szybko i trwała zaledwie 600 lat.

Zgodnie z obecnym stanem wiedzy za początek Egiptu jako państwa uważa się okres rządów króla Ahy. Opracowany obecnie model pozwolił stwierdzić, z 68-procentową pewnością, że rządził on w latach 3111-3045 p.n.e. To z kolei wskazuje, że etap predynastyczny historii Egiptu trwał znacznie krócej niż sądzono. Egiptologia przyjmuje, że okres ten rozpoczął się około 4000 roku p.n.e. Najnowsze badania sugerują, że rozpoczął się on mniej więcej w okresie 3800-3700 p.n.e, a poprzedzający go neolit trwał dłużej i zakończył się później. Zatem starożytny Egipt uformował się pomiędzy latami 3800-3700 a początkiem panowania Ahy.

ŹRÓDŁO :     http://kopalniawiedzy.pl/Egipt-archeologia-chronologia,18771